Щ
Щель ж.
чарых, чiк.
Щемить несов.
что и без доп., безл. ачирға; щемит в груди чӱрек ачыпча.
Щениться несов.
туурға (адайдаӊар).
Щенок м.
кӱҷӱгес.
Щепа ж.
тахпай, чарчых, узах.
Щепать несов.
что чарарға; щепать лучину чарчых чарарға.
Щепетильный прил.
хатығ.
Щёпка ж.
тахпай, чарчых, узах; щепка плавает в полынье суғда чӱс чöрчеткен тахпай.
Щепотка, щепоть ж.
чымҷых; щепоть соли пiр чымҷых тус.
Щербатый прил.
1. (шероховатый, неровный) пiдiр, пiдiреӊ; 2. (рябой) садыра, садыраӊ.
Щетина ж.
хатығ хыл, сӱгде; небритая щетина хырылбаан сӱгде.
Щетинистый прил.
сӱгде осхас, хатығ.
Щетиниться несов.
тырбайарға, тарбайарға.
Щёчный прил.
анат. наах[тыӊ].
Щи только
мн. щи, капусталығ ӱгӱре; щи варить капусталығ ӱгӱре тiгерге.
Щиколотка ж.
хазых, пағайах.
Щипать несов.
1. кого-что чымҷылирға; щипать траву от чымҷылирға(оттирға); 2. что (вызывать боль, жжение) ачыдарға; мороз так щиплет за щеки соох наахтарны ачыда хаапча; мыло щиплет глаза сабын харахтарны ачытча; 3. (ощипывать) чуларға; щипать курицу таӊах чуларға.
Щипать несов.
кого-что тутхылирға, харбалирға.
Щипаться несов.
разг. чымҷылазарға, чымҷылирға.
Щипок м.
чымҷылас.