Г
Глагол м.
грам. идiлiс.
Гладить несов.
1. что (бельё и т. п.) чылбыраӊнадарға, чылбыраӊ пазарға; 2. кого- -что (ласкать) сыйбирға; гладить по голове ребенка паланыӊ пазын сыйбирға.
Гладкий прил.
1. (ровный) тӱс, чылбыраӊ; 2. разг. (жирный, упитанный) тоғылах, симiс.
Гладко нареч.
чылбыраӊ.
Глаз м.
в разн. знач. харах; правый глаз оӊ харах; у него глаза блестят аныӊ харахтары чылтырапчалар; не в бровь, а в глаз öзенiне кире (букв. кöмiскее нимес, харахха).
Глазастый прил.
разг. 1. (большеглазый) улуғ харахтығ; 2. перен. (зоркий) чiтiг харахтығ.
Глазеть несов.
на кого-что, разг. аӊдып кöрерге, харах албин кöрерге.
Глазница ж.
анат. харах оймағы.
Глазной прил.
харах[тыӊ1; глазной кабинет харах имнеҷеӊ кабинет.
Глазок м.
1. уменьш.( от глаз) харағас; 2. бот. харах.
Глазомер м.
кöрiп ле синеенi, харах узына синеенi.
Гласить несов.
что искiрерге, чоохтирға, чарлирға; народ гласит чон чарлапча.
Гласность ж.
чайдыра тарада, чонға iле, азығы.
Гласный I прил. лингв.
ӱннiг; гласный звук ӱннiг тапсағ.
Гласный II прил.
(публичный) азых, сабландыра, искiре, чон кöзiне.
Глашатай м.
ист. чарлағҷы, сабҷы.
Глина ж.
сущ. той; белая глина ах той.
Глиняный тойлығ;
глиняная чашка той чiрче.
Глист м.
глиста ж. зоол. хына.
Глобус м.
геогр. глобус.